سالروز رحلت پیامبر مهربانی و رحمت حضرت رسول اکرم صلیالله علیه و آله و شهادت دومین نور ولایت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد. (۲۸ صفر)
سالروز شهادت آقا امام رضا (ع) تسلیت باد.( ۳۰ام ماه صفر)
به همین مناسبت برای شما مطلبی را با عنوان ۱۰۰ سخن ساده ولی پرمحتوا تدارک دیده ایم.
۱۰۰ سخن ساده ولی پرمحتوا :
۱٫ از آن حضرت سؤال شد : زهد چيست ؟ فرمود : رغبت به تقوى و بى رغبتى به دنيا .
(تحف العقول ، ص ۲۲۷)
۲٫ از آن حضرت سؤال شد : مروت چيست ؟ فرمود : حفظ دين ، عزت نفس ، نرمش ، احسان ، پرداخت حقوق و اظهار دوستى نسبت به مردم .
(تحف العقول ، ص ۲۲۷)
۳٫ از آن حضرت سؤال شد : كرم چيست ؟ فرمود : بخشش پيش از خواهش و اطعام در قحطى .
(تحف العقول ، ص ۲۲۷)
۴٫ از آن حضرت سؤال شد بخل چيست ؟ فرمود : آنچه در كف دارى شرف بدانى ، و آنچه انفاق كنى تلف شمارى .
(تحف العقول ، ص ۲۲۷)
۵٫ از آن حضرت سؤال شد : بى نيازى چيست ؟ فرمود : رضايت نفس به آنچه برايش قسمت شده ، هر چند كم باشد .
(تحف العقول ، ص ۲۲۸)
۶ . از آن حضرت سؤال شد : فقر چيست ؟ فرمود : حرص به هر چيز .
(تحف العقول ، ص ۲۲۸)
۷٫ از آن حضرت سؤال شد : شرف چيست ؟ فرمود : موافقت با دوستان و حفظ همسايگان .
(تحف العقول ، ص ۲۲۸)
۸٫ از آن حضرت سؤال شد : پستى و ناكسى چيست ؟ فرمود : به خود رسيدن و بىاعتنايى به همسر .
(تحف العقول ، ص ۲۲۸)
۹٫ پناهنده به خدا آسوده و محفوخ است ، و دشمنش ترسان و بىياور
(تحف العقول ، ص ۲۲۹)
۱۰٫ از خدا بر حذر باشيد با زيادى ياد او ، و از خدا بترسيد به وسيله تقوى ، و به خدا نزديك شويد با طاعت ، به درستى كه او نزديك است و پاسخگو .
(تحف العقول ، ص ۲۲۹)
۱۱٫ بزرگى كسانى كه عظمت خدا را دانستند اين است كه تواضع كنند ، و عزت آنها كه جلال خدا را شناختند اين است كه برايش زبونى كنند ، و سلامت آنها كه دانستند خدا چه قدرتى دارد اين است كه به او تسليم شوند .
(تحف العقول ، ص ۲۲۹)
۱۲٫ بدانيد كه خدا شما را بيهوده نيافريده و سر خود رها نكرده ، مدت عمر شما را معين كرده ، و روزى شما را ميانتان قسمت كرده ، تا هر خردمندى اندازه خود را بداند و بفهمد كه هر چه برايش مقدر است به او مىرسد ، و هر چه از او نيست به او نخواهد رسيد ، خدا خرج دنياى شما را كفايت كرده و شما را براى پرستش فراغت بخشيده و به شكرگزارى تشويق كرده ، و ذكر و نماز را بر شما واجب كرده و تقوى را به شما سفارش كرده ، و آن را نهايت رضايتمندى خود مقرر ساخته .
(تحف العقول ، ص ۲۳۴)
۱۳٫ اى بندگان خدا ، از خدا بپرهيزيد ، و بدانيد كه هر كس از خدا بپرهيزد ، خداوند او را به خوبى از فتنهها و آزمايشها برآورد و در كارش موفق سازد و راه حق را برايش آماده كند .
(تحف العقول ، ص ۲۳۴)
۱۴٫ هيچ مردمى با هم مشورت نكند مگر اينكه به درستى هدايت شوند .
(تحف العقول ، ص ۲۳۶)
۱۵٫ پستى و ناكسى اين است كه شكر نعمت نكنى .
(تحف العقول ، ص ۲۳۶)
۱۶٫ در طلب مانند شخص پيروز مكوش ، و مانند كسى كه تسليم شده به قدر اعتماد نكن چون به دنبال كسب و روزى رفتن سنت است ، و ميانهروى در طلب روزى از عفت است ، و عفت مانع روزى نيست ، و حرص موجب زيادى رزق نيست . به درستى كه روزى قسمت شده و حرص زدن ، موجب گناه مىشود .
(تحف العقول ، ص ۲۳۶)
۱۷٫ انسان تا وعده نداده ، آزاد است . اما وقتى وعده مىدهد زير بار مسؤوليت مىرود ، و تا به وعدهاش عمل نكند رها نخواهد شد .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
۱۸٫ آن كس كه بر حسن اختيار خداوند توكل و اعتماد كند ( و به قضا و قدر الهى خوشنود باشد ) آرزو نمىكند در غير حالى باشد كه خداوند برايش اختيار كرده است .
(تحف العقول ، ص ۲۳۶)
۱۹٫ خيرى كه هيچ شرى در آن نيست ، شكر بر نعمت و صبر بر مصيبت و ناگوار است .
(تحف العقول ، ص ۲۳۷)
۲۰٫ آن حضرت – عليه السلام – به مردى كه از بيمارى شفا يافته بود ، فرمود : خدا يادت كرد پس يادش كن ، و از تو گذشت پس شكرش كن .
(تحف العقول ، ص ۲۳۷)
۲۱٫ هر كس كه پيوسته به مسجد رود يكى از اين هشت فايده نصيبش شود :
آيه محكمه ، دستيابى به برادرى سودمند ، دانشى تازه ، رحمتى مورد انتظار ، سخنى كه او را به راه راست كشد يا او را از هلاكت برهاند ، ترك گناهان از شرم مردم و ترس از خدا .
(تحف العقول ، ص ۲۳۸)
۲۲٫ به درستى كه پر ديدترين ديدهها آن است كه در خير نفوذ كند ، و شنواترين گوشها آن است كه تذكرى را بشنود و از آن سود برد ، سالمترين دلها آن است كه از شبهها پاك باشد .
(تحف العقول ، ص ۲۳۸)
۲۳٫ مردى به امام حسن – عليه السلام – عرض كرد : دخترى دارم ، به نظر شما با چه كسى وصلت كنم . فرمود : با كسى كه متقى و باايمان باشد .
چون اگر او را دوست بدارد ، مورد احترامش قرار مىدهد ، و اگر از او نفرت داشته باشد ، به او ظلم نمىكند .
(مستظرف ، ج ۲ ، ص ۲۱۸)
۲۴٫ به درستى كه نعمت دنيا پايدار نيست ، نه از آسيبش آسودگى هست ، و نه از بديهايش جلوگيرى ، فريبى است حايل سعادت ، و تكيه گاهى است خميده .
(تحف العقول ، ص ۲۳۹)
۲۵٫ اى بندگان خدا از عبرتها پند گيريد ، و از اثر گذشتگان متوجه شويد ، و به وسيله نعمتها از نافرمانى خدا باز ايستيد ، و از پندها سود بريد .
(تحف العقول ، ص ۲۳۹)
۲۶٫ به درستى كه خداوند ماه رمضان را ميدان مسابقه خلق خود ساخته تا به وسيله طاعتش به رضاى او سبقت گيرند .
(تحف العقول ، ص ۲۳۹)
۲۷٫ به خدا سوگند اگر پرده برگيرند ، معلوم مىشود كه نيكوكار مشغول كار نيك خود است و بدكار گرفتار بدكردارى خود .
(تحف العقول ، ص ۲۴۰)
۲۸٫ اى پسرم با هيچكس برادرى مكن تا بدانى كجا مىرود و از كجا مىآيد و چه ريشهاى دارد ، پس چون خوب از حالش آگاه شدى و معاشرتش را پسنديدى با او برادرى كن به شرط گذشت از لغزش و كمك در تنگى .
(تحف العقول ، ص ۲۳۶)
۲۹٫ از آن حضرت سؤال شد : ترس چيست ؟ فرمود : دليرى بر دوست و گريز از دشمن .
(تحف العقول ، ص ۲۲۷)
۳۰٫ ننگ كشيدن آسانتر از دوزخ رفتن است .
(تحف العقول ، ص ۲۳۷)
۳۱٫ سفاهت ، به پستى گراييدن و با گمراهان نشستن است .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۵)
۳۲٫ آن حضرت در وصف برادر ( دوست ) نيكوكارش فرمود : از همه مردم در چشم من بزرگتر بود و سر بزرگوارى او در نظر من كوچكى دنيا در چشم او بود ، جهل و نادانى بر او تسلط نداشت ، اقدام نمىكرد مگر بعد از اطمينان به سودمند بودن آن . نه شكايتى داشت و نه خشم و دلتنگى .
بيشتر عمرش خاموش بود ، و چون لب به سخن مىگشود بر همه گويندهها چيره بود ، ضعيف و ناتوان مىنمود ، اما هنگام نبرد شيرى درنده بود . چون با دانشمندان مىنشست به شنيدن شيفتهتر بود تا گفتن .
به هنگام ضرورت سخن ، سكوت خود را مىشكست . نمىگفت آنچه را عمل نمىكرد و عمل مىكرد آنچه را نمىگفت ، چون در برابر دو كار قرار مىگرفت كه نمىدانست كدام خداپسندانهتر است آن را در نظر مىگرفت كه پسند نفسش نبود ، هيچكس را به خاطر كارى كه مىتوان از آن عذرى آورد سرزنش نمىكرد .
(تحف العقول ، ص ۲۳۷)
۳۳٫ كسى كه عقل ندارد ادب ندارد ، و كسى كه همت ندارد مروت ندارد ، و كسى كه دين ندارد حيا ندارد . و خردمندى موجب معاشرت نيكو با مردم است ، و به وسيله عقل سعادت هر دو عالم به دست مىآيد .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
۳۴٫ تعجب مىكنم از كسانيكه در غذاى جسم خود فكر مىكنند ولى در امور معنوى و غذاى جان خويش تفكر نمىكنند. شكم را از طعام مضر حفظ مىكنند ولى در روح و روان خويش افكار پليد و پستى را وارد مىكنند .
(بحار الانوار، ج ۱ ، ص ۲۱۸)
۳۵٫ حضرت مجتبى – عليه الاسلام – بهترين جامههاى خود را در موقع نماز مىپوشيد ، كسانى از آن حضرت سبب اين كار را سؤال كردند ، در جواب فرمود : خداند جميل است و جمال و زيبايى را دوست دارد به اين جهت خود را در پيشگاه الهى زينت مىكنم ، خداوند امر فرموده كه با زينتهاى خود در مساجد حاضر شويد .
(تفسير عياشى ، ج ۲ ، ص ۱۴)
۳۶٫ تنها چيزى كه در اين دنياى فانى ، باقى مىماند قرآن است ، پس قرآن را پيشوا و امام خود قرار دهيد ، تا به راه راست و مستقيم هدايت شويد .
همانا محق ترين مردم به قرآن كسانى هستند كه بدان عمل كنند اگر چه آن را حفظ نكرده باشند ، و دورترين افراد از قرآن كسانى هستند كه به دستورات آن عمل نكنند گرچه قارى و خواننده آن باشند .
(ارشاد القلوب ، ص ۱۰۲)
۳۷٫ اى مردم هر كس براى خدا اخلاص ورزد و سخن او را راهنماى خود قرار دهد به راهى كه درستتر و استوارتر است هدايت مىشود و خداوند او را براى آگاهى و هوشيارى توفيق داده و به عاقبت خوش كمك كرده است.
(تحف العقول ، ص ۲۲۹)
۳۸٫ پرسش صحيح نيمى از علم است ، و مدارا كردن با مردم نيمى از عقل است ، و اقتصاد و اعتدال در زندگى نيمى از مخارج است .
(شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ، ج ۱۸ ، ص ۱۰۸)
۳۹٫ بيشترين زيركى ، ترس از خدا و پرهيزكارى است و بيشترين نادانى ، عياشى و شهوترانى است .
(حليه الاولياء ، ج ۲ ، ص ۳۷)
۴۰٫ مادرم فاطمه ( س ) را ديدم كه شب جمعه تا صبح مشغول عبادت و ركوع و سجود بود و شنيدم كه براى مؤمنين دعا مىكرد و اسامى آنان را ذكر مىنمود و براى آنان بسيار دعا مىكرد ولى براى خودش دعا نكرد ، پس به او عرض كردم : مادر چرا همان طور كه براى ديگران دعا كردى براى خودت دعا نكردى ، فرمودند : پسرم ، اول همسايه را مقدم دار و سپس خود و اهل خانه را .
(بحار الانوار ، ج ۴۳ ، ص ۸۱)
۴۱٫ رسول خدا ( ص ) فرمود : محبت و دوستى ما اهل بيت را اختيار كنيد ، چون هر كس خدا را در حالى ملاقات كند كه ما اهل بيت را دوست داشته باشد ، با شفاعت ما وارد بهشت مىشود .
(محاسن ، ص ۶۱)
۴۲٫ اى مردم ! از جدم پيامبر خدا شنيدم كه مىفرمود : من شهر علم و دانشم و على ( ع ) دروازه آن است ، آيا از غير دروازه وارد شهر مىشوند ؟
(امالى صدوق ، ص ۲۰۷)
۴۳٫ شخصى به امام حسن – عليه السلام – عرض كرد : اى پسر پيامبر خدا چرا ما از مرگ اكراه داريم و آن را دوست نداريم ؟ حضرت فرمود : چون شما آخرت خود را خراب و دنيايتان را آباد كردهايد ، بنابراين انتقال از عمران و آبادانى به خرابى و ويرانى را دوست نداريد .
(بحار الانوار ، ج ۴۴ ، ص ۱۱۰)
۴۴٫ سوگند به خداوند ! هر كس ما را دوست داشته باشد ، اگر چه در دورترين نقاط مانند ديلم اسير باشد ، دوستى ما براى او مفيد است . همانا محبت ما گناهان فرزندان آدم را از بين مىبرد ، همانطور كه باد برگ درختان را مىريزد .
(بحار الانوار ، ج ۴۴ ، ص ۲۴)
۴۵٫ بيشتر اهل كوفه به معاويه نوشتند : ما با تو هستيم ، اگر مىخواهى ما حسن ( ع ) را دستگير مىكنيم و پيش تو مىفرستيم . بعد خيمه امام حسن ( ع ) را غارت كرده و آن حضرت را مجروح كردند .
پس امامحسن ( ع ) به معاويه نوشت : همانا اين امر ( حكومت ) و جانشينى پيامبر از آن من و اهل بيت من است و براى تو و اهل بيت تو حرام است ، من اين مطلب را از رسول خدا شنيدم .
سوگند به خداوند ، اگر يارانى شكيبا و آگاه به حق خويش مىيافتم ، تسليم تو نمىشدم و آنچه را مىخواستى به تو نمىدادم .
(بحار الانوار ، ج ۴۴ ، ص ۴۵)
۴۶٫ اگر همه دنيا را تبديل به يك لقمه غذا كنم و به انسانى كه خدا را از روى خلوص عبادت مىكند بخورانم ، باز احساس مىكنم كه در حق او كوتاهى كردهام .
و اگر از استفاده كردن كافر از دنيا جلوگيرى كنم تا به آن اندازه كه جانش از شدت گرسنگى و تشنگى به لب برسد ، آنگاه جرعهاى آب به او بدهم ، خود را اسرافكار مىپندارم .
(تنبيه الخواطر و نزهة النواطر ( مجموعه ورام ) ، ج ۱ ، ص ۳۵۰)
۴۷٫ والاترين مقام نزد خداوند ، از آن كسى است كه بيشتر از همه به حقوق مردم آشنا باشد و در اداى آن حقوق ، بيشتر از همه كوشا باشد . و كسى كه در برابر برادران دينى خود تواضع كند ، خداوند او را از صديقين و شيعيان اميرالمؤمنين – عليه السلام – قرار مىدهد .
(حياة امام حسن بن على ، ج ۱ ، ص ۳۱۹)
۴۸٫ پيامبر خدا ( ص ) فرمود : هيچ بندهاى حقيقتا مؤمن نيست مگر اينكه نفس خود را شديدتر از محاسبه بين دو شريك و يا محاسبه مولا از بنده خود مورد محاسبه قرار دهد .
(بحار الانوار ، ج ۷۰ ، ص ۷۲)
۴۹٫ پيامبر خدا ( ص ) فرموده است : يكى از موجبات آمرزش گناهان ، مسرور كردن برادران دينى است .
(مجمع الزوائد و منبع الفوائد ، ج ۸ ، ص ۱۹۳)
۵۰٫ دنيا محل گرفتارى و آزمايش است و هر چه در آن است رو به زوال و نابودى مىباشد ، و خداوند ما را از احوال دنيا آگاه كرده است تا عبرت گيريم ، و به ما وعده عذاب داده تا بعد از آن ، حجتى بر خدا نداشته باشيم . پس در اين دنياى فانى زهد بورزيد و به آنچه باقى و پايدار است رغبت داشته باشيد و در خفا و آشكار از خدا بترسيد .
(توحيد صدوق ، ص ۳۷۸)
۵۱٫ هنگامى كه مستحبات به واجبات ضرر برسانند ، آنها را ترك كنيد .
(تحف العقول ، ص ۲۳۶)
۵۲٫ سه چيز مردم را هلاك مىكند : تكبر ، حرص و حسد . چون تكبر دين انسان را از بين مىبرد و شيطان هم به واسطه تكبر ملعون و منفور شد ، و حرص دشمن نفس انسان است و حضرت آدم به سبب حرص از بهشت رانده شد ، و حسد راهبر بدى و بدبختى است و به سبب حسد قابيل برادرش هابيل را كشت .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
۵۳٫ علم و دانش خود را به مردم ياد بده و علم ديگران را ياد بگير تا بدين وسيله هم علم خود را محكم و استوار كنى و هم آنچه نمىدانى بياموزى .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
۵۴٫ فقط به ديدار كسى برو كه يا به عطا و بخشش او اميدوار باشى و از قدرت او بترسى ، يا از علم او استفاده كنى ، يا به بركت دعاى او اميدوار باشى ، و يا از خويشان تو باشد .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
۵۵٫ ظالمى شبيهتر از حسود به مظلوم نديدهام .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
۵۶٫ آنچه از امور دنيوى را كه طلب كردى ولى به دست نياوردى ، فراموش كن .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
۵۷٫ هر كس را كه خداوند توفيق دعا كردن بدهد ، باب اجابت را برايش باز مىكند و هر كس را كه توفيق طاعت و عبادت دهد ، باب قبول را برايش باز مىكند و هر كس را كه توفيق شكرگزارى دهد ، باب افزايش نعمتها را برايش باز مىكند .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
۵۸٫ به امام مجتبى – عليه السلام – عرض شد : اى پسر پيامبر خدا در چه حالى هستى ؟
فرمود : خدايى دارم كه بر من مسلط است ، و آتش جهنم در پيش روى من است ، و مرگ مرا مىخواند ، و حساب آخرت مرا احاطه كرده است ، و در قيد و بند اعمالم هستم ، نمىتوانم آنچه را كه دوست دارم به دست آورم و آنچه را دوست ندارم از خود دور كنم چون انجام امور به دست ديگرى است .
اگر بخواهد ، مرا عذاب مىكند و اگر بخواهد ، مرا مىبخشد . پس كدام فقير و محتاجى است كه محتاج تر از من باشد ؟
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
۵۹٫ وعده دادن آفت كرم و بخشش است ، و چاره آن انجام و اتمام بخشش است .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
۶۰٫ براى مجازات در خطاها و لغزشها عجله نكن ، و بين خطا و مجازات براى عذرخواهى فرصتى باقى بگذار .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
۶۱٫ مصيبتها و ناملايمات كليدهاى پاداش و ثواب هستند .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
۶۲٫ نعمت ، امتحان و آزمايش الهى است . پس اگر شكر كردى ، نعمت است و اگر ناسپاسى كردى ، به غضب و خشم الهى تبديل مىشود.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
۶۳٫ از بهره زبانت همان مقدار براى تو كفايت مىكند كه راه هدايتت را از گمراهى روشن كند .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۴)
۶۴٫ از تفكر و تعقل غافل نشويد ، زيرا تفكر حيات بخش قلب آگاه و كليد درهاى حكمت است .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۵)
۶۵٫ اى پسر آدم ، از زمانى كه از مادر زاييده شدى مشغول نابود كردن عمر خود بودهاى ، پس از باقىمانده عمر خود براى آينده ( عالم آخرت ) ذخيره كن ، به درستى كه مؤمن از اين دنيا زاد و توشه برمىگيرد و كافر خوشگذارنى مىكند .
و بعد اين آيه را تلاوت فرمودند : ” و زاد و توشه برگيريد ، به درستى كه بهترين توشه تقوى است ” .
(كشف الغمه ، ج ۱ ، ص ۵۷۲)
۶۶٫ آماده سفر آخرت شو و قبل از فرارسيدن مرگ زاد و توشه خود را فراهم كن ، و بدان كه تو در حالى دنيا را مىطلبى كه مرگ ، تو را مىطلبد ، و امروز غم و اندوه فردا را نداشته باش ، و بدان كه هر چه از مال دنيا بيشتر از غذا و خوراك خود به دست آوردى در حقيقت آن را براى ديگران ذخيره كردهاى ، و بدان كه اموال حلال دنيا مورد محاسبه قرار خواهد گرفت و اموال حرام دنيا عقاب و مجازات دارد و در اموال شبهناك و مشكوك سرزنش هست .
پس دنيا را مانند مردارى فرض كن و آن مقدار از آن برگير كه تو را كفايت كند ، پس اگر حلال باشد تو زهد ورزيدهاى و اگر حرام باشد گناهى مرتكب نشدهاى چون به مقدار اضطرار و ناچارى استفاده كردهاى آنچنان كه از مردار به هنگام ناچارى استفاده مىشود ، و اگر در آن عتاب و سرزنش باشد ، سرزنشى كم و آسان خواهد بود .
(بحار الانوار ، ج ، ۴۴ ، ص ۱۳۹)
۶۷٫ براى دنيايت آنچنان رفتار كن كه گويا براى هميشه زندهاى ، و براى آخرتت چنان رفتار كن كه گويا فردا خواهى مرد .
(بحار الانوار ، ج ، ۴۴ ، ص ۱۳۹)
۶۸٫ اگر به خاطر نيازى مجبور شدى با مردى دوست و همنشين شوى ، پس با كسى دوست شو كه وقتى با او همنشينى مىكنى ، موجب زينت تو باشد و هنگامى كه به او خدمتى كردى ، از تو حمايت كند و هنگامى كه از او در خواست كمك كردى ، تو را يارى كند و اگر سخنى گفتى ، سخن تو را تصديق كند و اگر حمله كردى ، هجوم تو را قوت بخشد و اگر چيزى طلب كردى ، تو را يارى كند و اگر نقصى از تو آشكار شد ، آن را بپوشاند و اگر نيكى از تو ديد ، آن را به حساب آورد .
(بحار الانوار ، ج ۴۴ ، ص ۱۳۹)
۶۹٫ هر كس قرآن بخواند ، يك دعاى مستجاب براى او مىباشد كه يا فورا اجابت مىشود و يا با تأخير .
(بحار الانوار ، ج ۹۲ ، ص ۲۰۴)
۷۰٫ امام حسن ( ع ) : پيامبر خدا فرموده است : هر كس آية الكرسى را بعد از نماز واجب بخواند ، تا نماز بعد در پناه و حفاطت خداست .
(مجمع الزوائد و منبع الفوائد ، ج ۱۰ ، ص ۱۰۲)
۷۱٫ هر روزهدارى هنگام افطار يك دعاى اجابت شده دارد . پس در اولين لقمه افطار بگو : به نام خدا ، اى خدايى كه آمرزش تو فراگير و وسيع است ، مرا ببخش .
(اقبال الاعمال ، ص ۱۱۶)
۷۲٫ امام حسن ( ع ) : پيامبر خدا فرموده است : كسى كه بعد از خواندن نماز صبح در همان محل بنشيند و مشغول ذكر خدا شود تا خورشيد طلوع كند ، براى او پرده و مانعى از آتش عذاب الهى خواهد بود .
(تيسير المطالب ، ص ۳۵۰)
۷۳٫ به درستى كه هر كس طالب عبادت باشد ، خود را براى آن آراسته و پاك مىكند .
(تحف العقول ، ص ۲۳۶)
۷۴٫ سزاوار مرد روزهدار اين است كه ريشش را رنگ كرده و لباسش را خوشبو كند ، و سزاوار زن روزهدار اين است كه موى سرش را شانه كرده و لباسش را خوشبو كند .
(الخصال ، ص ۶۱)
۷۵٫ از پدرم شنيدم كه پيامبر خدا فرموده است : هر كس در قضاى حاجت برادر دينى خود كوشش كند ، مانند اين است كه نه هزار سال خدا را عبادت كرده باشد در حالى كه روزها روزه و شبها مشغول عبادت باشد .
(الفقيه ، ج ۲ ، ص ۱۸۹)
۷۶٫ زكات دادن هرگز موجب كم شدن مال نمىشود.
(دعائم الاسلام ، ج ۱ ، ص ۲۴۶ – ۲۶۴)
۷۷٫ از پروردگارم شرم مىكنم از اينكه ملاقات كنم او را و حال آنكه من پياده به زيارت خانه او نرفته باشم .
(حلية الاولياء ، ج ۲ ، ص ۳۷)
۷۸٫ به حضرت عرض شد چرا شما هرگز نيازمندى را نااميد بر نمىگردانيد ، اگر چه سوار بر شتر باشيد ؟ فرمود : خود من هم محتاج و نيازمند درگاه خداوند هستم و دوست دارم كه خداوند مرا محروم نگرداند و شرم دارم در حالى كه نيازمند هستم ، نيازمندان را نااميد كنم .
عادت خداوند اين است كه نعمتهايش را بر من ارزانى بدارد و عادت من هم اين است كه نعمتهايش را به بندگانش عطا كنم ، و مىترسم كه اگر از اين عادت خود دست بردارم خداوند هم دست از عادت خود بردارد .
(نور الابصار ، ص ۱۲۳ – كنز المدفون ، ص ۴۳۴)
۷۹٫ وقتى يكى از شما دوستش را ملاقات مىكند ، بايد جاى نور در پيشانى او را ببوسد .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۰)
۸۰٫ آنكس كه مرگش فرا رسيده ، مهلت مىطلبد تا گذشته را جبران كند و آنكس كه مرگش فرا نرسيده و براى عمل صالح فرصت دارد ، امروز و فردا مىكند .
(تحف العقول ، ص ۲۳۶)
۸۱٫ اى كسانى كه اهل خوشگذرانى و لذات دنيا هستيد ، بدانيد كه اين لذات باقى ماندنى نيست ، و مغرور شدن به سايهاى كه زوال پذير است ، حماقت است .
(اعلام الدين ، ص ۲۴۱)
۸۲٫ بيشترين عفو و بخشش كريم وقتى است كه خطاكار نتواند براى خطاى خود عذرى بياورد .
(اعلام الدين ، ص ۲۹۷)
۸۳٫ كسى كه خدا را بشناسد ، او را دوست مىدارد و كسى كه دنيا را بشناسد ، در آن زهد مىورزد . و شخص مؤمن عمل لهو و بيهوده انجام نمىدهد مگر وقتى كه غافل مىشود ، و هنگامى كه متوجه كار بيهوده خود شد ، محزون مىگردد .
(تنبيه الخواطر و نزهة النواطر ( مجموعه ورام ) ، ج ۱ ، ص ۵۲)
۸۴٫ كسى كه بندگى خدا كند ، خداوند همه چيز را بنده او مىكند .
(تنبيه الخواطر و نزهة النواطر ( مجموعه ورام ) ، ج ۲ ، ص ۱۰۸)
۸۵٫ كسى كه كارهاى نيك خود را مىشمارد ، احسان و كرامتش را از بين مىبرد .
(بحار الانوار ، ج ۷۴ ، ص ۴۱۷)
۸۶٫ از آن حضرت در باره سكوت سؤال شد ، فرمود : سكوت پرده نادانى و زينت آبرو و عزت است و كسى كه سكوت مىكند راحت و آسوده ، و همنشين او در امان است .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
۸۷٫ مردى از امام حسن ( ع ) درخواست راهنمايى كرد . امام ( ع ) به او فرمودند :
مرا ستايش نكن كه نسبت به خودم از شما آشناترم ، و دروغگو هم نشمار كه نظر دروغگو بىارزش است ، و نزد من غيبت هيچ كس را نكن .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۰۹)
۸۸٫ اى پسر آدم از اعمال حرام دورى كن تا شخص عابدى باشى ، و به آنچه خداوند روزى تو كرده خوشنود و راضى باش تا بىنياز باشى ، و حق همسايگى را در باره همسايهات مراعات كن تا مسلمان باشى ، و آنچنان با مردم رفتار كن كه دوست دارى با تو رفتار شود تا شخص عادلى باشى .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۲)
۸۹٫ از آن حضرت سؤال شد زندگى چه كسى از همه بهتر است ؟ فرمود : كسى كه مردم را در زندگى خود شريك كند .
(تاريخ يعقوبى ، ج ۲ ، ص ۲۱۵)
۹۰٫ دست نيافتن به نيازمنديها بهتر از درخواست آن از نااهلان است .
(تاريخ يعقوبى ، ج ۲ ، ص ۲۱۵)
۹۱٫ بداخلاقى بدتر از بلا و مصيبت است .
(تاريخ يعقوبى ، ج ۲ ، ص ۲۱۵)
۹۲٫ اى اهل كوفه بدانيد كه صبر و شكيبايى زينت است ، و وفاى به عهد جوانمردى است ، و عجله و شتابزدگى كمخردى است ، و كمخردى ضعف است ، و همنشينى با فرومايگان موجب ننگ و رسوايى است ، و رفت و آمد با هرزگان و گناهكاران موجب شك و بدگمانى است .
(ترجمة الامام الحسن ، ص ۱۶۷)
۹۳٫ ما تجربه كرديم و تجربه كنندگان نيز تجربه كردند ، ولى چيزى مفيدتر از وجود صبر و پرضررتر از نبود صبر نديديم . با صبر همه امور اصلاح مىشود و چيزى جاى آن را نمىگيرد .
(شرح نهج البلاغه ، ابن ابى الحديد ، ج ۱ ، ص ۳۱۹)
۹۴٫ هيچ حقى كه باطلى در آن نباشد مانند مرگ نديدم كه شبيهتر باشد به باطلى كه حقى در آن نيست .
(شرح نهج البلاغه ، ابن ابى الحديد ، ج ۱۸ ، ص ۳۱۱)
۹۵٫ امام حسن مجتبى – عليه السلام – به هنگام ورود به مسجد سر را به طرف آسمان بلند مىكرد و مىفرمود : پروردگارا ! مهمان تو جلو درب خانهات ايستاده است .
اى نيكوكار ! بنده گناهكار و بدرفتار به درگاهت شتافته ، از زشتىهايى كه مرتكب شده به خاطر زيبايىهايى كه در نزد توست درگذر ، اى بخشنده و كريم .
(بحار الانوار ، ج ۴۳ ، ص ۳۳۹
۹۶٫ دوازده چيز از آداب غذا خوردن بوده و بر هر مسلمانى لازم است كه از آنها اطلاع داشته باشد ، چهار چيز آن واجب ، و چهار چيز ديگر سنت ، و چهار مورد باقىمانده از ادب و اخلاق است . اما چهار امر لازم : شناسايى منعم ، خشنود بودن به آنچه روزى گرديده ، نام خدا را بر زبان جارى كردن و شكرگزارى در برابر نعمتى كه عطا شده است .
و چهار امرى كه سنت است : وضو گرفتن پيش از شروع به غذا ، نشستن بر طرف چپ ، غذا خوردن با سه انگشت و ليسيدن انگشتان مىباشد . و چهار امرى كه از آداب و اخلاق است : خوردن از غذاهاى جلوى خودش ، كوچك برداشتن لقمه ، خوب جويدن غذا و كم نگاه كردن به صورت ديگران مىباشد .
(من لا يحضره الفقيه ، ج ۳ ، ص ۲۲۷ ، ح ۳۸)
۹۷ . شوخى كردن حرمت و احترام را از بين مىبرد .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
۹۸٫ كار نيك آن است كه در انجامش درنگ نشود ، و بعد از انجام آن منت نگذارند .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۵)
۹۹٫ قدر نعمتهاى پروردگار تا موقعى كه پابرجاست مجهول و ناشناخته است ، و زمانى شناخته مىشود كه از دست رفته باشد .
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۵)
۱۰۰٫ كسى كه در دلش هوايى جز خشنودى خدا خطور نكند، من ضمانت مىكنم كه خداوند دعايش را مستجاب كند.
(كافى ، ج۲ ، ص۶۲ )
منبع : ۱۰۰ سخن کوتاه ولی پر محتوا
۲۸ صفر رحلت پیغام دار آخرین، خاتم نبوت را نگین، حضرت رسول واپسین، عینیت قرآن کریم، حضرت رسول اکرم صلیالله علیه و آله بر مسلمانان جهان تسلیت باد.
در سوگ نبی جهان سیه می پوشد
در سینه، دل از داغ حسن می جوشد
از ماتم هشتمین امام معصوم
هر شیعه ز درد، جام غم می نوشد.
اللهم صل علی محمد و آل محمد
التماس دعا
تشنه ی قطرهای از کوثر جام حسنیم
همه محتاج عنایات مدام حسنیم
به خدا شیعه و مأموم حسن بود حسین
ما غلامی ز غلامان غلام حسنیم
صلح او حافظ فتیان بنی هاشم شد
همه مبهوط زوایای قیام حسنیم
شهادت جانسوز و مظلومانه اش تسلیت و تعزیت
سلام بر خاتم مهربانى و عشق! سلام براو که گام هاى مهتابى اش شب هاى جهل بشر را به جاده هاى راستى کشاند!
رحلت جانکاه پیامبر مهربانی و رحمت تسلیت باد
مهرت به کائنات برابر نمی شود
داغی ز ماتم تو فزونتر نمی شود
از داغ جانگداز تو ای گوهر وجود
سنگ است هر دلی که مکدر نمی شود
ظلمی که بر تو رفت ز بیداد اهل ظلم
بر صفحه خیال مصور نمی شود
تنها جنازه تو شد آماج تیر کین
یک ره شد این جنایت و دیگر نمی شود
هنگامه رنج و غم و ماتم شده امشب
گریان، زغمى دیده عالم شده امشب
پایان شب آخر ماه صفر است این
یا آنکه ز نو ماه محرّم شده امشب
از داغ جگر سوز نبى سیّد ابرار
نخل قد زهرا و على خم شده امشب
یا رسول الله! مثل تو دیگر در پهنه زمین تکرار نخواهد شد
اما با تکرار صلوات بر تو، نور حضورت را در قلب خود احساس مى کنیم.
عالم امروز پر از ماتم و رنج و محن است
گرد غم بر سر هر محفل و هر انجمن است
این چه شور است که بر پا شده در ارض و سماء
این چه سوز است که در سینه هر مرد و زن است
بانگ وفریاد به گوش آید از افلاک مگر
رحلت ختم رسولان و عزای حسن است
سلام مدیر عزیز ضمن عرض تسلیت، مطالب واقعا مفید و ارزنده هستند، از این بابت بسیار بسیار سپاسگزار م
درود
ما هم به نوبه خود فرارسیدن سالروز رحلت پیامبر اعظم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) را به شما و همه عزیزان کافه تنهایی تسلیت عرض می نمائیم.
این کامنت ها و انرژی شما عزیزان هستش که به پست ها اررش می بخشه
در پناه حق، پاینده و پیروز باشید.
منم این روز عزیز رو به شما کافه تنهایی ها تسلیت عرض میکنم ..از همتون ممنونم
دخترم گریه ی تو پشت مرا می شکند
بیش از این گریه نکن قلب خدا می شکند
رحم کن بر دل خود آب شدی از گریه
بغض سر بسته از این حال و هوا می شکند
تا که نشکسته قدت راه برو در بر من
که پس از رفتن من دیده بلا می شکند
باز بوسیدم از این دست که زد شانه مرا
حیف یک روز کسی دست تو را می شکند
تو سیه پوش من و شهر به همدردی تو
حرمت شیر خدا را همه جا می شکند
کودکانت همه در پشت سرت می لرزند
که در خانه به یک ضربه ی پا می شکند
می دوی پشت علی تا که رهایش نکنی
ضربه ای می رسد و آینه را می شکند
بس که دنبال علی روی زمین می افتی
دل جدا سینه جدا شانه جدا می شکند
” شاعر: حسن لطفی”
در شب رحلت خاتم انبیا،
حضرت محمد مصطفی (ص) فرشتگان عرش می گریند.
عاشقانش با چشمانی اشک آلود، مرثیه غم می سرایند.
ما نیز در شب رحلت آسمانیشان
همراه با زمین
و همگام با آسمان
در سوگ می نشینیم …
در این شب،
اشک غم می ریزیم و بی تاب می شویم.
عروج آسمانیشان را به تمام شما دوستان عزیز تسلیت می گویم.
امروز که سر بر حرمت می آیم
انگار تمام عشق کامل شده است
ای ضامن آهو ! به غریبی سوگند
دل کندن از این ضریح مشکل شده است