به دنبال صدايم باش برايت اگررازم من آوازبيابانم صداي بغض بارانم بريده ازنيستانم غمي دارم

که ميخوانم من آن درياي دل بازم که با ساحل نمي سازم دل آيينه پردازم ميان دست و آوازم

مرا از بودنم بشناس که قسمت کرده ام با تو مرا که خود نمي دانم در آيينه منم يا تو

به من از من شکايت کن مرا از من حکايت کن از اين درياي دل تنگي به يک جرعه قناعت کن

صداي زخمي سازم نه پايانم نه آغازم براي گم شدن در عشق تورا کم دارد آوازم

هوای ابر پاييزم به آساني نمي بارم ولي با تو فقط با تو هزاران گفتني دارم

مرا ازقصه ام بشناس که با تو قصه ها دارم صداي بغض بارانم مرا بشنو که مي بارم

بسترم صدف خالی یک تنهایی است

و تو چون مروارید

گردن آویز کَسان دگری . . .