پاییز رنگی نداشت ، اگر درختی نبود
بهار هم ….
من هم، اگر تو ….
تو نگاه می کنی
از پنجرۀ چشمانت
آسمان آسمان
ستاره در دلم می ریزد
تو نگاه می کنی
و زیبائی آرام و نرم
در چشم من قدم می نهد
تو نگاه می کنی
و شکوه مجللت
در ذهن من بر پا می شود
که چشم تو
دریچه ای به قلب توست
آنجا که عشق
مسکن دارد
تو نگاه می کنی
قامت موزون روح تو
در دلم قد می کشد
و چشمانت
آئینه ای می شود
از تصویر یک زن
با پیراهنی بلند
از آسمان بر تن
و کهکشانی از مهتاب
در گریبان
و تاجی از ستاره بر گیسو
لبخندی
دل انگیزتر از رنگین کمان
و صدائی
خواستنی تر از باران
تو پلک می زنی
شکوفه های زیبائی
در تو گشوده می شود
و از باغ چشمانت
عطر هزاران هزار شب بو
بر دلم می پاشد
نگاهم کن
که من …
بی چشم تو
از تمام پنجره ها بیزارم .
سکوت تنهايی ام را تو بشکن،
با زمزمه هات ، با ترانه هات،
با هياهوي خنده هات ، با آواي کلمات ،
,با گرماي دستات ، با نور ديدگانت ، با هياهوی شادی هات
بشکن و خورد کن سکوت تنهايي ام را …
بگذار انعکاس آن چيزي باشد جز تنهايی …
بگذار آن برگشت تو باشی …
باید فراموشت کنم
چندیست تمرین می کنم
من می توانم ! می شود !
آرام تلقین می کنم
حالم ، نه ، اصلا خوب نیست ….
تا بعد، بهتر می شود ….
فکری برای این دلِ آرام غمگین می کنم
من می پذیرم رفته ای
و بر نمی گردی همین !
خود را برای درک این ، صد بار تحسین می کنم
کم کم ز یادم می روی
این روزگار و رسم اوست !
این جمله را با تلخی اش ، صد بار تضمین می کنم …
از جایم بلند شدم،
پنجره را باز کردم
و دیدم زندگی هم هر از گاهی زیباست !
شنیدم که کلاغ دیوارنشین حیاط
چه صدای قشنگی دارد !
فهمیدم که بیهوده به جنون مجنون می خندیدم !
فهمیدم که عشق،
آسمان روشنی دارد ….
متن آهنگ اصلا صداش کردی؟ با صدای بنیامین بهادری
هر کی به من میرسه
ازم اینو می پرسه
اون تو رو تنهات گذاشت
اون تو رو دوست نداشت
یا تو رهاش کردی
کم اعتناش کردی
تو هم نگاش کردی
تو هم تلاش کردی؟
وقتی که داشت می رفت
وقتی میذاشت می رفت
اصلا صداش کردی؟
گریه براش کردی؟
نه دست من نه دست اون بود
آره ولی به خدا
عشق با ما نا مهربون بود
شدیم اینطوری جدا
نه دست من نه دست اون بود
آره ولی به خدا
عشق با ما نا مهربون بود
شدیم اینطوری جدا
من از این که دوست دارم دست بر نمی دارم
من از این که دوست دارم دست بر نمی دارم
واسه تو حتی از عشقم رد کردم
هر کاری از دستم بر اومد کردم
من از این که دوست دارم اینکه دست بر نمی دارم
و از این که دوست دارم اینکه دست بر نمی دارم
واسه تو حتی از عشقم رد کردم
هر کاری از دستم بر اومد کردم
دلم دقیقا واسه تو تنگ شده
دلم عمیقا واسه تو تنگ شده
دل شاید بازم یه کاری کنه
عشق شاید بازم یه کاری کنه
نه دست من نه دست اون بود
آره ولی به خدا
عشق با ما نا مهربون بود
شدیم اینطوری جدا
نه دست من نه دست اون بود
آره ولی به خدا
عشق با ما نا مهربون بود
شدیم اینطوری جدا
من از این که دوست دارم اینکه دست بر نمی دارم
و از این که دوست دارم اینکه دست بر نمی دارم
واسه تو حتی از عشقم رد کردم
هر کاری از دستم بر اومد کردم
“ترانه سرا : فرید احمدی”
از این جا
تا جایی كه تویی
قدم نمی رسد
دست دراز می كنم
چیزی می نویسم
دریایی
دلی
قابی
غمی
از بی نشان
تا نشانی كه تویی
مرهم نمی رسد
در این جا و این دَم
رونقی نیست
عطشناك آنم
آن دَم نمی رسد …
هميشه منتظرت هستم
خيال مي کنم پشت در ايستاده اي و در ميزني
اينقدر اين در کهنه را باز و بسته کرده ام که لولايش شکسته است
لولاي شکسته در را عوض ميکنم
انگار کسي در ميزند
در را باز مي کنم و در خيالم تو را مي بينم که پشت در ايستاده اي
مي گويم :
بانو خوش آمدي
ولي تو نيستي
پشت در تنهاييست
در را مي بندم و باز دوباره باز ميکنم
ولي هنوز هم نيستي
اينقدر باز ميکنم و مي بندم که لولاي در دوباره مي شکند
کاش مي آمدي
مي دانم چشم خسته ام بسته خواهد شد
قلبم خسته ام خواهد ايستاد
ولي تو نخواهي آمد
بانو
بانو
بانو جان
تا آخر عمر فقط همين خواهد بود
من و در و لولاي شکسته
و حسرت ديدار تو
فقط همين
“کيکاووس ياکيده”
به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد
به جویبار که در من جاری بود
به ابرها که فکرهای طویلم بودند
سلامی دوباره خواهم داد
می آیم می آیم می آیم
و آستانه پر از عشق می شود
و من در آستانه
به آنها که دوست می دارند
و دختری که هنوز آنجا
در آستانه پُر عشق ایستاده
سلامی دوباره خواهم داد
مي روم اما بدان يک سنگ هم خواهد شکست
آنچنان که تارو پود قلب من از هم گسست
مي روم با زخم هايي مانده از يک سال سرد
آن همه برفي که آمد آشيانم را شکست
مي روم اما نگويي بي وفا بود و نماند
از هجوم سايه ها ديگر نگاهم خسته است
راستي : يادت بماند از گناه چشم تو
تاول غربت به روي باغ احساسم نشست
طرح ويران کردنم اما عجيب و ساده بود
روي جلد خاطراتم دست طوفان نقش بست
آخرین دیدگاه‌ها