خوشبختی یعنی:

تو برگردی

و من

قبل از اینکه دوباره ترکم کنی

مُرده باشم…

مرگ یعنی:

تو را نداشتن و هنوز

جان داشتن…

ضعف یعنی:

به کسی که خیلی شبیه توست

بگویم

جانم!…

تنهایی یعنی:

اشک روی گونه خشک شود

بی آنکه

پاک کننده‌ای داشته باشی…

حسرت یعنی:

پیر شده‌ باشی و

آرزویت هنوز جوان…

درماندگی یعنی:

عمرت دوان دوان در گذر و

آرزویت دوان دوان

در محال…

اتفاق خوب یعنی:

تو بیایی و من

همـــــــــه‌ی این شعرها را

بسوزانم…

ــ ــ ــ
مازیار سلامی

دوره،دوره ی گرگ هاست…
مهربان که باشی،می پندارند دشمنی
گرگ که باشی،خیالشان راحت می شود از خودشانی
ما تاوان گرگ نبودنمان را می دهیم.

آدم ها می آیند
می روند
و این تویی که هنوز در ذهنم مانده ای ..
آدم ها دهان مرا از خنده پر می کنند
آدم ها چشم های مرا از گریه پر می کنند
و این تویی که هنوز در قلبم جای خالی ات پر نمی شود
هنوز دوستت دارم و
باور این جمله به اندازه ی وقتی که مشت زندگی را بازکنی و
بفهمی پوچ بوده است ، سخت است !
باورش سخت است که هنوز دوستت دارم !

{ منیره حسینی }

دل‌ که می‌‌گیرد
خواهی‌ ، نخواهی
چشمانت به اعتراض سرخ می‌‌شوند
و تو خوب می‌‌دانی‌
این روزها از همیشه عاشق تری
و در هجوم ای کاش‌ها خیس می‌‌شوی و
سکوت می‌‌کنی‌
که چشمانت معلوم حالت می‌‌شود
و خوب میدانی‌
این فاصله با هیچ اشکی پر نمی شود
حالا چقدر دوری روی خیالت مانده
درست مثل روزی که عاشق شدی
همه چیز طعم باران می‌‌دهد …

{ امیر وجود }

دیگر بانوی هیچ قصه ای نخواهم شد…
که این بانو

قصه ها دارد..

هیچ کس جز تو نمی تواند نجاتم دهد…
وقتی انگشت هایم
میان موج موهایت..
غرق می شود..

فقط
برای چیدن لبانت پاهایم را بلند می کنم
هیچ میوه ای انقدر شیرین نیست…

گاهی وقتا مجبوری
احمق باشی
روی کاغذ می نویسم دست های تو
و روی آن دست می کشم…

ترکم کرده ای تلخ شوم؟؟؟؟
هه
شرابی شده ام ناب،حسرتم را بخور…

نقاشی ، شعری است که به جای احساس شدن
دیده می شود …
و شعر ، نقاشی است که به جای دیده شدن
احساس می شود …

{ لئوناردو واوینچی }

اگر سفره ى دلم را
برایت باز كنم
مى آیى باهم جمع اش كنیم ؟

{ ایلهان برك }

هر فردی بهترین هم که باشد،
اگر زمانی که باید باشد،
نباشد ،
همان بهتر که نباشد …

{ لوئیس بونوئل }

تنها که باشی
شطرنج در تمام زندگی ات
رسوخ می کند .. تا یادت بماند هرگز
پایت را از بی کسی هایت دراز تر نکنی ..
شطرنج یعنی
طوری محاصره می شوی که
با هر قدم خودت را یکبار از دست می دهی ..
باور کن ..
این عشق های نصفه نیمه آنقدر نمی ارزند که
با تقلا زدن های الکی غرورت را کیش و مات کنی …

{ حمیدرضا هندی }

فقط دشمن ها هستند كه همیشه حرف هم را
بى هیچ كم و كاستى مى فهمند ..
اغلب هم لبخندى چاشنى گفت و گوى شان است ..
دوستى همیشه با سوتفاهم همراه است ..
عشق كه خیلى بیشتر …

{ حسین سناپور }

ای صورت پهلو به تبدل زده! ای رنگ
من با تو به دل یکدله کردن، تو به نیرنگ
گر شور به دریا زدنت نیست از این پس
بیهوده نکوبم سر سودازده بر سنگ
با من سر پیمانت اگر نیست نیایم
چون سایه به دنبال تو فرسنگ به فرسنگ
من رستم و سهراب تو! این جنگ چه جنگی است
گر زخم زنم حسرت و گر زخم خورم ننگ
یک روز دو دلباخته بودیم من و تو!
اکنون تو ز من دل‌زده‌ای! من ز تو دلتنگ 
“فاضل نظری”