حرف که میزنی
من از هراس طوفان
زل میزنم به میز
به خودکاری
تا باد مرا نبرد به اسمان
لبخند که میزنی
من عین هالوها
زل میزنم به دست هات
به ساعت مچی طلایی ات
به استین پیراهنت
تا فرو نروم در زمین..
دیشب مادرم گفت:
تو از دیروز فرو رفته ای
در کلمه ای انگار
در عین
در شین
در قاف
د رنقطه ها…
عشق یعنی همین که باور کنی کسی دوستت داره…
عشق يعنی ذهن زيبا آفرين
آسمانی کردن روی زمين
عشق يعنی شور هستی در کلام
عشق يعنی شعر مستی
عشق يعنی مهر بی چون وچرا
عشق يعنی کوشش بی ادعا
عشق يعنی مهر بی اما ، اگر
عشق یعنی لاف چون ميزنی مردانه باش
در مسير عاشقی افسانه باش
عشق یعنی گرنداری دین خود آزاده باش
هر چه بالا ميروی افتاده باش
عشق یعنی در پناه دين ، دغل بازی مکن
چون به خلوت ميروی کاری مکن
عشق یعنی هر چه نا ممکن بود ممکن شود
هر کجا عشق آيد و ساکن شود
عشق یعنی هر کار خوبی ماندنيست
رد پای عشق در او ديدنيست
عشق یعنی شعر خوب اندر جهان
سر عشق است و سرود عاشقان
عشق یعنی ناتوان عشق باش
پهلوانا ، پهلوان عشق باش
عشق یعنی دل به دست آورده باش
در دل آزرده منزل کرده باش
عشق یعنی که خودت را خاک کن
سينه ات را در حضورش چاک کن
عشق یعنی خويش را گم کن عزيز
قوتت را قوت مردم کن عزيز
عشق یعنی در تنور عاشقی سردی مکن
در مقام عشق نامردی مکن
دستانت را هرچه محکم تر می گیرم از تو دور تر می شوم
تقصیر تو نیست … رسم روزگار است!
که همه چیز یک روز تمام شود
هر سلامی در انتهایش خداحافظیست…
مهم نیست ! من هم بی احساس شده ام
می بینی؟ نوشته هایم دیگر بوی گذشته را ندارد!
احساس ندارد…
دلت از آرزوی من
انگار بی خبر نبود
حتی تو تصمیمای من
چشمات بی اثر نبود
خواستم بهت چیزی نگم
تا با چشام خواهش کنم
درا رو بستم روت تا
احساس آرامش کنم
باور نمی کنم ولی
انگار غرور من شکست
اگه دلت میخواد بری
اصرار من بی فایدست
هر کاری میکنه دلم
تا بغضمو پنهون کنه
چی میتونه فکر تو رو
از سر من بیرون کنه
یا داغ رو دلم بذار
یا که از عشقت کم نکن
تمام تو سهم منه
به کم قانعم نکن
به خدا عشق به رسوا شدنش مي ارزد
و به مجنون و به ليلا شدنش مي ارزد
دفتر قلب مرا وا کن و نامي بنويس
سند عشق، به امضا شدنش مي ارزد
گر چه من تجربه اي از نرسيدن هايم
کوشش رود به دريا شدنش مي ارزد
کيستم؟ باز همان آتش سردي که هنوز
حتم دارد که به اِحيا شدنش مي ارزد
با دو دستِ تو فرو ريختنِ دم به دمم
به همان لحظه برپا شدنش مي ارزد
دل من در سبدي، عشق به نيل تو سپرد
نگهش دار، به موسي شدنش مي ارزد
سال ها گر چه که در پيله بمانَد غزلم
صبرِ اين کرم به زيبا شدنش مي ارزد
زیبا بود گلبهار
ممنون اقای علیرضا نظر لطفتونه ولی ما انگشت کوچیکه شما هم نمیشیم فعلا داریم پیش شما درس پس میدیم…میگم این اسمتون چرا مشکی شده به خاطر اینکه عزادار دوستتون هستین ؟شایدم نه ببخشید اینقد فضولم..
من آنقدر دوستت دارم كه هرچه توبخواهي همان را بخواهم
اگربروي شادم
اگربماني شادتر
توراشادتر ميخواهم بي من يابا من…
وعشق همين تفاوت است
همين كه به مويي بسته باشد وچه بهتركه به موي توبسته باشد
من اگر روح پريشان دارم
من اگر غصه هزاران دارم
گله از بازي دوران دارم
دل گريان،لب خندان دارم
به تو و عشق تو ايمان دارم
در غمستان نفسگير، اگر
نفسم ميگيرد
آرزو در دل من
متولد نشده، مي ميرد
يا اگر دست زمان درازاي هر نفس
جان مرا ميگيرد
دل گريان، لب خندان دارم
به تو و عشق تو ايمان دارم
من اگر پشت خودم پنهانم
من اگر خسته ترين انسانم
به وفاي همه بي ايمانم
دل گريان، لب خندان دارم
به تو و عشق تو ايمان دارم
باور کن
“عین”، “شین” و “قاف”
جدا از هم که باشند
هیچ خاصیتی ندارند!
اما در کنار هم ، معجزه می آفرینند.
درست مثل من و تو !!!