من اون خاکم به زیر پا
ولی مغرور مغرورم
به تاریکی تنم تاریک
ولی پر نور پر نورم
اگه گلبرگ بی آبم
به شبنم رو نمیارم
اگه تشنه تو خورشیدم
به سایه تن نمی کارم
من اون دردم که هر جایی
پی مرحم نمی گرده
چه غم دارم اگر دنیا
به کام من نمی چرخه
نمی چرخه
نمی چرخه
من اون عشقم که با هرکس
سر سفره نمی شینه
من اون شوقم که اشکامو
به جز محرم نمی بینه
اگه من ساقه ی خشکم
به دریا دل نمی بندم
اگه بارون پربارم
به صحرا دل نمی بندم
چه مغرورم چه مغرورم چه مغرورم
من اون دردم که هر جایی
پی مرحم نمی گرده
چه غم دارم اگر دنیا
به کام من نمی چرخه
نمی چرخه
نمی چرخه
من اون عشقم که با هرکس
سر سفره نمی شینه
من اون شوقم که اشکامو
به جز محرم نمی بینه
اگه من ساقه ی خشکم
به دریا دل نمی بندم
اگه بارون پربارم
به صحرا دل نمی بندم
چه مغرورم چه مغرورم چه مغرورم
چه مغرورم چه مغرورم چه مغرورم
چه مغرورم چه مغرورم چه مغرورم

سلام دوستان.
با اجازه تون از کامنتا کپی کردم ، برای دل خودم.
این کافه رو دوست دارم.

دنبال آزادی و شور در پیش عشق بی فریب

تموم زندگی من حسرت و دلواپسیه

ساده بگم قصه من نمادی از بی کسیه

یکی اومد هزار تا رفت یه شادی و هزار تا غم

خدای من! به کی بگم؟ کی بشه از دنیا برم ؟

همیشه گر یونه چشمام ! همیشه حیرونه نگام!

بگو چرا قصر وفا همیشه ویرونه برام؟

می گن جوونی تو هنوز چی می گی از شادی بگو

نمی دونن که بخت من از راحتی نبرده بو

روزا به فکر رفتنم شبا دچار موندم

انگاری جا خوش کرده غم توی طنین خوندنم!

واسه من بی سرپناه هیچ سقفی پیدا نمیشه

تو این زمونه غریب هیچ دلی دریا نمیشه

شبا تا صبح دعا و اشک روزا تا شب غم و جنون

بهار دیگه تموم شده اومده باز فصل خزون

نمی دونم حرف دلو چه جوری فریاد بزنم

دل می گه بیرونش کنم افسوس آه و از تنم

کاشکی ! که این ترانه ها هیچ جایی پیدا نمی شد

کاشکی ! که بین عاشقا هیچ کسی تنها نمی شد

دوباره بیت آخر و همون غم همیشگیم

هزار تا بیتم که بشه درست نمیشه زندگیم