نه با اندوه باید ماند ..
نه غم را باید از خود راند
که من بعد از چه طولانی زمانی
یافتم عشق و تو را با هم ..

تو را من دوست میدارم
اگرچه خوب میدانی
وگرچه در غزلهایم
به تأکید فراوان گفته ام این را …
تو را من دوست میدارم و با تو زندگی زیباست
و بی تو زندگانی ..
بگذریم از این سخن … بیجاست !
برای با تو بودن این شروع بی نظیری بود ،
اگر بهار می دانست ،
برایم غنچه سرخ گلی را می شکوفانید
که با آن خیر مقدم گویمت … اما نمی دانست
گمان می کرد ، روز آخر دیدار ما آن روز بهار است
و شاید من خودم هم این چنین بودم !

پذیرایت شدم ، با بوسه و لبخند
تنت چون دیدگانت پراحساس
و احساس گریزی بی امان در چشم تو پیدا ..
غروری سهمگین و وحشت آور بود ،
که از چشم تو می بارید …

{ استاد شهرام ناظری }

:d :d :d :d :d :d

سلام به به چه شعر خوبی!!!!!!!!!! :lv

شعر ” استاد کیکاووس یاکیده ” همیشه زیباســــــــــــــــــــــــــت!!!!!!!! :_ :lv