خدایا باور افسردگان را ، چون بهاران ، زندگانی ده

و روح خستگان را هم ، خروشی جاودانی ده

کویر قلب تنهایان ، به مهری آبیاری کن

به کوی بی کسان، یک مهربانی ، آشنایی را ، تو راهی کن

هر آن کس را که با هجر عزیزی امتحان کردی

به یاد خاطراتش ، عاشقانه زندگی کردن ، تلافی کن

بکوبان با سر انگشتان مهری ، کوبه ی در های غربت را

بسوزان ریشه های سرد نفرت را

حبیبا ، سال نو را ، سال نور و عاشقی فرما

بزرگا ، زندگی کردن ، نشانم ده

و راه و رسم دل دادن ، ستاندن ، پیش پایم نه

به کامم لذت با هم نشستن ، مهر ورزیدن عنایت کن

فهیم ارزش هر لحظه ام گردان

بدانم خنده در آیینه ، بس زیباست

بفهمم بغض در آدینه ، دست ماست

بخوانم با قناری ها ، خدا اینجاست

بجویم من خدایم ، چون که حق زیباست

عزیزا هفت سین عیدمان را

سایه سار سبز سیمای سحرخیزان سرو اندیش ساعی ، مرحمت فرما

خدایا باور تغییر را

این کیمیا درس بهاران راه

در اعماق قلوبت یخ زده ؛ گرم و شکوفا کن

تو خار هر کدورت را

به گلبرگ گذشتی ، بی اثر گردان

چکاوک را تو یاری کن

به آوازی ، دل همسایه مان را ، شاد گرداند

شقایق را

که دشت لخت و عریان ، شعله پوشاند

به خوشبختی ، نشان کوچه ی بن بست ما را ده

نشان مردم این شهر را ، یاد بهار آور

خدایا ، در طلوع سال نو

آغاز راه سبز فردا ها

تو قلب هر مسافر را ، به نور معرفت

آگه به رمز و راز زیبای سفر فرما

بفهمان زندگی بی عشق ، نا زیباست

که قدر لحظه ها

در لحظه ، نا پیداست