تو که خوب میدانی هنگام نــو شدن سال حتی ثانیه ها نیز بدون تو مرا تحویل نمیگیرند … ! کنارم بمان تا باتــو سالــم تحویل شود .

بهار هم که نباشد ، من به مهرباني تو اي دوست ، از شکوفه لبريزم !

(تقدیم به همه کافه تنهایی ها)

شايد امسال دست در دست بهار آمدي
در را باز مي گذارم
اگر لحظه تحويل خواب ماندم ، بيا داخل ، کسي نيست ؛ بيدارم کن !

برايم مثل همين “بهار” مي ماني
آمدنت را هميشه تحويل ميگيرم …

خیام نیشابوری:
بر چهره ی گل نسیم نوروز خوش است
بر طرف چمن روی دل افروز خوش است
از دی که گذشت هر چه بگویی خوش نیست
خوش باش ومگو ز دی که امروزخوش است

مولانای بلخی:
اندر دل من مها دل‌افروز تویی
یاران هستند و لیک دلسوز تویی
شادند جهانیان به نوروز و به عید
عید من و نوروز من امروز تویی

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک،
شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک
آسمان آبی و ابر سپید،
برگهای سبز بید،
عطر نرگس ، رقص باد،
نغمة شوق پرستوهای شاد،
خلوت گرم کبوترهای مست …
نرم نرمک می‌رسد اینک بهار
خوش به حال روزگار!

خوش به حال چشمه‌ها و دشتها،
خوش به حال دانه‌ها و سبزه‌ها،
خوش به حال غنچه‌های نیمه باز،
خوش به حال دختر میخک ـ که می‌خندد به ناز ـ ،
خوش به حال جام لبریز از شراب،
خوش به حال آفتاب.

ای دل من، گرچه ـ در این روزگار ـ
جامة رنگین نمی‌پوشی به کام،
بادة رنگین نمی‌بینی به جام،
نقل و سبزه در میان سفره نیست،
جامت ـ از آن می که می‌باید ـ تهی است،
ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم!
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب!
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار.

گر نکوبی شیشة غم را به سنگ؛
هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ!

ﻭﻗﺖ ﺁﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻞ ﺣﮑﻢ ﺷﮑﻔﺘﻦ ﺑﺪﻫﯽ
ﺍﯼ ﺳﺮ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺗﻮ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﻞ ﺍﻓﺸﺎﻧﯽ ﻫﺎ…

ارغوان
این چه رازیست که هر بار بهار
٬با عزای دل ما می آید ؟
که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است ؟
اینچنین بر جگر سوختگان
داغ بر داغ می افزاید
ارغوان
خوشه ی خون
بامدادان که کبوترها
بر لب پنجره ی باز سحر
غلغله می آغازند
جان گلرنگ مرا
بر سر دست بگیر
به تماشا گه پرواز ببر
آه بشتاب
که هم پروازان
نگران غم هم پروازند
ارغوان
بیرق گلگون بهار
تو بر افراشته باش
شعر خون بار منی
یاد رنگین رفیقانم را
بر زبان داشته باش
تو بخوان نغمه نا خوانده ی من
ارغوان
شاخه ی هم خون جدا مانده من ……

باز هفت سین سرور ماهی و تنگ بلور

سکه و سبزه و آب نرگس و جام شراب

باز هم شادی عید آرزوهای سپید

باز لیلای بهار باز مجنونی بید

باز هم رنگین کمان باز باران بهار

باز گل مست غرور باز بلبل نغمه خوان

باز رقص دود عود باز اسفند و گلاب

باز آن سودای ناب کور باد چشم حسود

باز تکرار دعا یا مقلب القلوب یا مدبر النهار

حال ما گردان تو خوب ، راه ما گردان تو راست

باز نوروز سعید باز هم سال جدید

باز هم لاله عشق خنده و بیم و امید