در وفای عشق تو مشهـور خوبــــانم چو شمع

شب نشیــن کوی سربازان و رندانم چو شمع

روز و شب خوابم نمی‌آید به چشم غم پرسـت

بس که در بیمــاری هجر تو گریـانم چو شمع

رشته صبـــرم به مقـــراض غمت ببـریده شد

همچنـــان در آتش مهر تو ســـوزانم چو شمع

گر کمیــــت اشک گلگـــونم نبودی گــرم رو

کی شدی روشن به گیتی راز پنهانم چو شمع

در میــان آب و آتش همچنان سرگــرم توست

این دل زار نزار اشــک بــارانم چــــو شمـع

در شب هجـــران مرا پروانه وصــلی فرست

ور نه از دردت جهـانی را بسوزانم چو شمع

بی جمال عالم آرای تو روزم چون شب است

با کمال عشـــق تو در عین نقصانم چو شمـع

کوه صبرم نرم شد چون موم در دست غمت

تا در آب و آتـش عشــقت گـدازانم چـو شمــع

همچو صبحــم یک نفس باقیست با دیـدار تو

چهـــره بنما دلبـرا تا جان برافشانم چو شمــع

سرفـرازم کن شبی از وصل خود ای نازنین

تا منــور گردد از دیــدارت ایــوانم چو شمـع

آتــش مهر تو را حافظ عجـب در سر گرفت

آتش دل کــــی به آب دیـده بنشـــانم چو شمـع

درود کافه عزیز

اجازه هست در همین جا از شاعرانی چون کامران رسول زاده، سید محمد مرکبیان و …. و همه آنهایی که از خواندن شعرهایشان لذت می برم و شعرهایشان را اینجا می‌گذارم تشکر کنم!
بیشتر شعرها زیبا و دلنشین است

سپاس از شما و تمام دوستان همراه

مانا باشید

انگاه که دل پر احساست در کوچه باغهای عشق به دست باغبانی کمی بی احساس هم چو گلی تیشه به ریشش میزنند

تو میمانی و عمری حسرت………..

به بهانه ای عاشق میشوی

ولی بی بهانه دلشکسته میشوی

نه تو فرهاد بودی و نه من شیرین، ولی کاش میدانستی چقدر دوست دارم هایت برایم شیری ن بود.

آخرین نامه ام را در صندوق قلبم پست میکنم چون گیرنده ی نامه هام رفته……….

بیا این بار جامونو عوض کنیم من بشم قلم تو بنویس از من.

چقدر ساده به تو دل دادمو ،چقدر سخت دل کندم،من ساده اما سخت شکستم

اگر خوابم اگر بیدار اگر مستم اگرهوشیار

ضیافتهای عاشق را خوشا بخشش خوشا ایثار

خوشا پیدا شدن در عشق برای گم شدن در یار

چه دریایی میان ماست خوشا دیدار ما در خواب

چه امیدی به این ساحل خوشا فریاد زیر اب

خوشا عشق و خوشا خون جگر خوردن

خوشا مردن خوشا از عاشقی مردن

مرا یارای بودن نیست تو یاری کن مرا ای یار

تو ای خاتون خواب من من تن خسته را دریاب

مرا همخانه کن تا صبح نوازش کن مرا در خواب

همیشه خواب تو دیدن دلیل بودن من بود

چراغ راه بیداری اگر بود از تو روشن بود

ضیافتهای عاشق را خوشا بخشش خوشا ایثار

خوشا پیدا شدن در عشق برای گم شدن در یار

نه از دور و نه از نزدیک تو از خواب امدی ای عشق

خوشا خود سوزی عاشق مرا اتش زدی ای عشق

خوشا عشق و خوشا خون جگر خوردن

خوشا مردن خوشا از عاشقی مردن

غروبه پاییزه دلم غم انگیزه

چشم فلک نم نم اشکاشو می ریزه

ای آسمون من هم دلم پره درده

مثل تو غمگینه از زندگی سرده

جوونی ام خزون شده دلم بی همزبون شده

عشق و امید زندگیم نصیب این و اون شده

بهار مونده پشت سرم پیش پاهام زمستونه

من آن غروب پاییزم همیشه چشمم گریونه

رفتي و بي تو دلم پر درده
پاييز قلبم ساكت و سرده
دل كه ميگفتم محرم بامن
كاشكي ميديدي بي تو چه كرده
اي كه به شبهام صبح سفيدي بي تو كويري بي شامم من
اي كه به رنجام رنگ اميدي بي تو اسيري در دامم من
با تو به هر غم سنگ صبورم
بي تو شكسته تاج غرورم
با تو يه چشمه چشمه اي روشن
بي تو يه جادم كه سوت و كورم
اي كه به شبهام صبح سفيدي بي تو كويري بي شامم من
اي كه به رنجام رنگ اميدي بي تو اسيري در دامم من
چشمه اشكم بي تو سرلبه

نوشته تازیانه رو تن من
یه شعر تازه با خط شکستن
قفس با قامت من خو گرفته
برای من محاله پر گرفتن
دل من مثل متن یک جزیره
تو هفت دریای تنهایی اسیره
نمیتونه تو این مرداب موندن
روزای رفته رو از سر بگیره
وای از این نقش بد دربدری
تلخی و خستگی و بی ثمری
دلم از وحشت فریاد گرفت
یاد از آواز خوش بی خبری
چه دلگیره طلوع غربت من
چه محزونه غروب فرصت من
چه دوره مرز آرامش چه دوره
اسارت سرزمینی بی عبوره
تو قلب لحظه های پوک و خالی
تپش آهنگ خاموشی گرفته
جلای چهره من خیلی وقته
غباری از فراموشی گرفته
وای از این نقش بد دربدری
تلخی و خستگی و بی ثمری
دلم از وحشت فریاد گرفت
یاد از آواز خوش بی خبری
شکسته ساقه ترد عزیمت
ازاین رگبار سنگین مصیبت
دیگه این بوته ی خورشیدی من
کجا گل می ده تو فصل برودت
به پام زنجیری از نامهربونی
عبورم گم شده تو بی نشونی
نه همراهی نه نجوای رفیقی
دلم پوسیده از این بی هم زبونی
وای از این نقش بد دربدری
تلخی و خستگی و بی ثمری
دلم از وحشت فریاد گرفت
یاد از آواز خوش بی خبری

تك درختی، تیره بختم
كه در سكوت صحرا
فریاد من
شكسته در گلویم

تك درختی، بی پناهم
كه دشت آرزوها
گردید آخر
مزار آرزویم

خشك و بی بارم، پس ثمرم كو
آن شادابی، آن برگ و برم كو

دور از یاران، بی توشه و برگم
هم خانه محنت، همسایه مرگم

بر رخسارم، غبار غم نشسته
طوفان از من، چه شاخه ها شكسته

چو نهال زهر آلوده
همه كس از من بگریزد

نه كسی با من بنشیند
نه كسی با من آمیزد

گویم غم خود را با خار بیابان
در سینه نهفتم اسرار بیابان

در دل شب سكوت صحرا بود غم افزا
از تو جدا بگویم ای مه حدیث خود با ما

خوش به حال اونا که همیشه مستند و خراب
دنیا را آب می بره اونها را خوش می بره خواب
خوش به حال اون که زندگی را جدی نگرفت
پشت پا زده به هستی شده مست می ناب
دنیا که جای امن و آرام نیست
پناهی بهتر از می و جام نیست
همون بهشتی که خدا وعده داده به آدما
هیچ کجا پیدا نمیشه مگر تو حال مستی
صفای می تا نباشه باطل پوچ و بی ثمر
لحظه ها نابود میشن چه فایده داره هستی
دنیا که جای امن و آرام نیست
پناهی بهتر از می و جام نیست

یک شاخهء گل من در کاشانه دارم
دائم به برش حال پروانه دارم
پیراهن او چون نوعروسان سپید
بویش همه شب چون نسیم صبح عید
هر گوشه نشانه از عارف و عامی دیدم
از جور زمانه افتاده به دامی دیدم
آری این چشمان زیباپسند من
هر دم ز گیسویی سازد کمند من
رنگ سپید آن زیباگل
لطف و صفایی دیگر دارد
از همه رنگی در چشم من
زیب و جلایی بهتر دارد
ز جهان شما ای اهل جهان
شده قسمت من چشمی نگران
که اگر ز وفا یارم ز درآید، هجرم به سر آید
آشفته نهم چون سر بر شانهء او
در حلقه آن گیسوی دیوانهء او
گل را بر زلف او زیور سازم
زیب آن نازنین دلبر سازم

گر با دل مهربان تو من بی وفا شده ام، پشیمانم
اگر غیر تو در جهان به کسی آشنا شده ام، پشیمانم

امیدم تویی، نا امیدم مکن، جز تو یاری نکنم
سحر شد بگو با کدام آرزو، سر به بالین گذارم

به عشقت قسم، بر دو چشمت قسم
جز تو گر با کسی همنوا شده ام
پشیمانم، پشیمانم، پشیمانم، پشیمانم

چرا پشت پا بر جهان نزنم
به دست خود آتش به جان نزنم
بگو با همه بی پناهی خود
چرا شعله بر آشیان نزنم

عهدی که چشم مست تو بستم
دیوانگی کردم آن را شکستم
خدا داند، خدا داند
جز تو گر با کسی همنوا شده ام
پشیمانم، پشیمانم، پشیمانم، پشیمانم

می میرم از این پریشانی
دردا که هرگز نمی دانی
با من چه کرد این پشیمانی
حال با خدای خود گفتگو دارم
عشق گذشته را آرزو دارم
خدا داند، خدا داند
امید دل ناامیدم تویی، جز تو یاری ندارم
سحر شد بگو با کدام آرزو، سر به بالین گذلرم

به عشقت قسم، بر دو چشمت قسم
جز تو گر با کسی آشنا شده ام
پشیمانم، پشیمانم، پشیمانم، پشیمانم

لحظه خدافظی به سینه ام فشردمت
اشک چشمام جاری شد دست خدا سپردمت
دل من راضی نبود به این جدایی نازنین
عزیزم منو ببخش اگه یه وقت آزردمت
گفتی به من غصه نخور میرم و برمی گردم
همسفر پرستوها میشم و بر می گردم
گفتی تو هم مثل خودم غمگینی از جدایی
گفتی تا چشم هم بزنی میرم و بر می گردم
عزیز رفته سفر کی برمی گردی
چشمونم مونده به در کی برمی گردی
رفتی و رفت از چشام نور دو دیده
ای زعالم بی خبر کی برمی گردی
غمگین تر از همیشه به انتظار نشستم
پنجره امیدمو هنوز به روم نبستم
پرستوهای عاشق به خونشون رسیدن
اما چرا عزیز دل هرگز تورو ندیدم
گفتی به من غصه نخور میرم و برمی گردم
همسفر پرستوها میشم و بر می گردم
گفتی تو هم مثل خودم غمگینی از جدایی
گفتی تا چشم هم بزنی میرم و بر می گردم
عزیز رفته سفر کی برمی گردی
چشمونم مونده به در کی برمی گردی
رفتی و رفت از چشام نور دو دیده
ای زعالم بی خبر کی برمی گردی
عزیز رفته سفر کی برمی گردی
چشمونم مونده به در کی برمی گردی
رفتی و رفت از چشام نور دو دیده
ای زعالم بی خبر کی برمی گردی
عزیز رفته سفر کی برمی گردی
چشمونم مونده به در کی برمی گردی
رفتی و رفت از چشام نور دو دیده
ای زعالم بی خبر کی برمی گردی

خاطرت آید که آنشب
از جنگلها گذشتیم
بر تن سبز درختان
یادگاری می نوشتیم
با من اندوه جدایی
نمیدانی چه ها کرد
نفرین به دست سرنوشت
تورا از من جدا کرد
بی تو بر روی لبانم
بوسه پژمرده گشته
بی تو از این زندگانی
قلبم آزرده گشته
بی تو ای دنیای شادی
دلم دریای درد است
چون کبوترهای غمگین
نگاهم مات و سرد است
ای دلت دریاچه نور
گر دلم را شکستی
خاطراتم را به یاد آر
هر جا بی من نشستی

يه دل ميگه برم برم
يه دلم ميگه نرم نرم
طاقت نداره دلم دلم
بي تو چه کنم
پيش عشق اي زيبا زيبا
خيلي کوچيکه دنيا دنيا
با ياد توام هرجا هرجا
ترکت نکنم
سلطان قلبم تو هستي تو هستي
دروازه هاي دلم را شکستي
پيمان ياري به قلبم تو بستي
با من پيوستي
يه دل ميگه برم برم
يه دلم ميگه نرم نرم
طاقت نداره دلم دلم
بي تو چه کنم
پيش عشق اي زيبا زيبا
خيلي کوچيکه دنيا دنيا
با ياد توام هرجا هرجا
ترکت نکنم
سلطان قلبم تو هستي تو هستي
دروازه هاي دلم را شکستي
پيمان ياري به قلبم تو بستي
با من پيوستي
اکنون اگر از تو دورم به هر جا
بر يار ديگر نبندم دلم را
سرشارم از آرزو و تمنا اي يار زيبا
===================
:-| یه ذره بهتر شدیم ایسته میکنم دیگه فعلا کافیه ولی چه حالی میداد هی این اهنگا رو بنویسی چه صفایی داره عجب محتوایی دارن دمشون گرم
=============
مدیر ممنونم