موسیقی خش خش برگ ها زیر قدم های رهگذران.
نیمکت غروب،
جایی برای تولد ترانه پاییزان.
و من….
که زیبایی رقص برگ ها را روی سنگ فرش خیابان می نگرم،به خود می گویم:
این بار فلسفه شعرت را از طبیعت وام بگیر.
این تقویم هر چهار فصلش زیباست.
هر چهار فصلش.
و من می توانم با یک برگ که شاید روزی سقف آشیان پرنده ای بود
و امروز غمگین و غریبانه روی خاک می افتد، همزاد پنداری کنم.
به خود می گویم:
مبادا روزی اینگونه سقوط کنی که زیر کفش های کسی خرد شوی و صدای شکستنت در همهمه عابران خیابان گم شود.

اینجا فوق العاده است
من خیلی وقته میام اینجا اما تازه عضو شدم.
واقعا لذت میبرم به خصوص از نظراتتون