نه خیابانی که با من قدم زده باشی نه کافه ای که روبرویم نشسته باشی نه غروبی نه بارانی نبوده ای که نباشی نرفته ای که نیامده باشی
[روجا چمنکار]
خنده های تو خدا را بنده نیستند هربار می خندی پاره می شود بند دلم خنده های تو رحم و مروت سرشان نمی شود بیچاره دلم…
وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید
وقتی ابد، چشم تو را پیش از ازل می آفرید
وقتی زمین ناز تو را در آسمان ها می کشید
وقتی عطش، طعم تو را با اشک هایم می چشید
من عاشق چشمت شدم نه عقل بود و نه دلی
چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی
یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود
آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود
وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد
آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد
من بودم و چشمان تو نه آتشی و نه گِلی
من عاشق چشمت شدم شاید کمی هم بیشتر
چیزی در آن سوی یقین شاید کمی همکیش تر
آغاز و ختم ماجرا لمس تماشای تو بود
دیگر فقط تصویر من در مردمک های تو بود
من عاشق چشمت شدم
«افشین یداللهی»
در من پرنده ایست نشسته به خون پرش خو کرده با شکسته شدن، بال باورش
چون رودخانه ایست هر آیینه سینه ام سرشار حرف های نگفته است بسترش
در سینه ام دلی است که هی زجه می کشد چون خواهری نشسته به سوگ برادرش
کینه از آسمان و زمین زخم می زند سرباز خسته ایست غرورم برابرش
خورشید سر نمی زند از کوه بخت من از شب نگاشته شده هر سطر دفترش
فریاد را مجال نداده به کس فلک ماسیده خون هرچه صدا روی خنجرش
فریاد نه، زمزمه ام گوش اگر دهد می پرسم از خودم چه خیالیست در سرش
جانم پرنده ایست اسیر قفس شده جانم پرنده ایست نشسته به خون پرش
کاش دور و بر ما این همه دلبند نبود و دلم پیش کسی غیر خدا بند نبود
آتشی بودی و هر وقت تو را می دیدم مثل اسفند، دلم جای خودش بند نبود
مثل یک غنچه که از چیده شدن می ترسید خیره بودم به تو و جرات لبخند نبود
هرچه من نقشه کشیدم به تو نزدیک شوم کم نشد فاصله، تقصیر تو هرچند نبود
شدم از درس گریزان و به عشقت مشغول بین این دو چه کنم؟ نقطه پیوند نبود
مدرسه جای کسی بود که یک دغدغه داشت جای آنها که به دنبال تو بودند نبود
بعد از آن هر که تو را دید رقیبم شد و بعد اتفاقی که رقم خورد خوشایند نبود
آه ای تابلوی تازه به سرقت رفته کاش نقاش تو اینقدر هنرمند نبود
salam.vebet kheyli ghashange lotfan be man ham sar bezan inam adresam : saranta006.blogfa
Δ
× پنج = پانزده
Notify me when new comments are added.
خنده های تو خدا را بنده نیستند
هربار می خندی
پاره می شود بند دلم
خنده های تو رحم و مروت سرشان نمی شود
بیچاره دلم…
وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید
وقتی ابد، چشم تو را پیش از ازل می آفرید
وقتی زمین ناز تو را در آسمان ها می کشید
وقتی عطش، طعم تو را با اشک هایم می چشید
من عاشق چشمت شدم نه عقل بود و نه دلی
چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی
یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود
آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود
وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد
آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد
من بودم و چشمان تو نه آتشی و نه گِلی
چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی
من عاشق چشمت شدم شاید کمی هم بیشتر
چیزی در آن سوی یقین شاید کمی همکیش تر
آغاز و ختم ماجرا لمس تماشای تو بود
دیگر فقط تصویر من در مردمک های تو بود
من عاشق چشمت شدم
«افشین یداللهی»
در من پرنده ایست نشسته به خون پرش خو کرده با شکسته شدن، بال باورش
چون رودخانه ایست هر آیینه سینه ام سرشار حرف های نگفته است بسترش
در سینه ام دلی است که هی زجه می کشد چون خواهری نشسته به سوگ برادرش
کینه از آسمان و زمین زخم می زند سرباز خسته ایست غرورم برابرش
خورشید سر نمی زند از کوه بخت من از شب نگاشته شده هر سطر دفترش
فریاد را مجال نداده به کس فلک ماسیده خون هرچه صدا روی خنجرش
فریاد نه، زمزمه ام گوش اگر دهد می پرسم از خودم چه خیالیست در سرش
جانم پرنده ایست اسیر قفس شده جانم پرنده ایست نشسته به خون پرش
کاش دور و بر ما این همه دلبند نبود و دلم پیش کسی غیر خدا بند نبود
آتشی بودی و هر وقت تو را می دیدم مثل اسفند، دلم جای خودش بند نبود
مثل یک غنچه که از چیده شدن می ترسید خیره بودم به تو و جرات لبخند نبود
هرچه من نقشه کشیدم به تو نزدیک شوم کم نشد فاصله، تقصیر تو هرچند نبود
شدم از درس گریزان و به عشقت مشغول بین این دو چه کنم؟ نقطه پیوند نبود
مدرسه جای کسی بود که یک دغدغه داشت جای آنها که به دنبال تو بودند نبود
بعد از آن هر که تو را دید رقیبم شد و بعد اتفاقی که رقم خورد خوشایند نبود
آه ای تابلوی تازه به سرقت رفته کاش نقاش تو اینقدر هنرمند نبود
salam.vebet kheyli ghashange lotfan be man ham sar bezan inam adresam : saranta006.blogfa