سر می گذارم، قصه در گوش تو خوب است
داغ شقایقهای آغوش تو خوب است

از بچه آهوهای چشم من بپرسند
سرسبزی چشمان خاموش تو خوب است

حال تو را می پرسم از اندوه هر شعر
تا بشنوم: مرد غزلپوش تو خوب است

کندوی هر عشقی فقط شهد و شکر نیست
نیش زبانهای من و نوش تو خوب است

من بار سنگینی به دوش روزگارم
باری اگر بردارم از دوش تو …

این روزها -با آنکه خود را هم فراموش…
وقتی نخواهم شد فراموش تو- بد نیست
مژگان عباسلو