نگاهم که کردی دلم پر گرفت
دلم غربت زنگ آخر گرفت

نگاهم که کردی سکوتم شکست
درون دلم عشق گویی نشست

نگاهم که کردی زمان صبر کرد
دل آسمان را پر از ابر کرد

و بعد از نگاه تو باران گرفت
و عشقی درون تنم جان گرفت

نگاهم کن و باز با من بمان
تو حرف دل بی کسم را بخوان

نگاهم کن ای زندگی بخش من
نگاهم کن ای عشق دیرین من

ستاره ای شده ام غرق آسمان دلت
که راه عشق کشاندم به کهکشان دلت

پریده ام همه ی انتظار عالم را
به سمت روشن آرام آشیان دلت

مرا به سفره ای از شعر و شور مهمان کن
هزار قصه بگو با من از زبان دلت

تمام خستگی ام را به دست جاده بده
مرا همیشه نگه دار در امان

تاوان حرف هایی که نمی توانیم بزنیم…
موهای سفیدی ست که لابلای موهایمان داریم …
ولی به همه می گوییم ارثیست…!!
اگر عقل امروزم را داشتم کارهای دیروزم را نمی کردم
ولی اگر کارهای دیروزم را نمی کردم عقل و تجربه امروزم را نداشتم !!!
رنجهایم را داخل کیسه ریختم و دم در گذاشتم
اما فرشتگان برایم باز فرستادند
معطر به عطر بهشتی
تا هرگز یادم نرود روزی همین رنجها بود که راه نجات را به من آموخت
همین رنجها بود که راه درست زیستن را به من هدیه داد
رنجهایم را بوسه میزنم و در صندوق گنجهایم میگذارم
گذر زمان جواهرشان میکند…

از آنچه بر سرتان گذشته نهراسید
حتی فرار نکنید
بلکه دوستش بدارید
همان گذشته بود که امروز شما را ساخته
امروز را دریابید تا فردایی خوش بسازید

پس شاد زندگی کنید

دستهایت را بی بهانه به من بسپار،
روی یک ریل با من همقدم شو،
تو آن سو من این سو،
می خواهم عاشقانه تا انتهای ریل با تو باشم.
می دانم یک ریل همیشه یک خط موازیست،
می دانم تقاطع ندارد،
می دانم جفت شدنی در کار نیست،
من فقط به این دلخوشم
که قراراست به موازات تو قدم بردارم…

“ناشناس”

ای درد توام درمان در بســـــــتر ناکامی 

وی یاد توام مونس در گوشه ی تنهایی

در دایره ی قسمت ما نقطه ی تسلیمیم

 لطف آنچه تو اندیشی،حکم آنچه تو فرمایی 

فکر خود و رﺃی خود در عالم رندی نیست

 کفر است دراین مذهب خود بینی وخود رﺃیی

در قرون وسطا کشیشان بهشت را به مردم می فروختند
و مردم نادان هم با پرداخت مقدار زیادی پول قسمتی از بهشت را از آن خود می کردند.

فرد دانایی که از این نادانی مردم رنج می برد
دست به هر عملی زد نتوانست مردم را از انجام این کار احمقانه باز دارد تا اینکه فکری به
سرش زد…
به کلیسا رفت و به کشیش مسئول فروش بهشت گفت:

قیمت جهنم چقدره؟
کشیش تعجب کرد و …گفت:
جهنم؟!
مرد دانا گفت:
بله جهنم.
کشیش بدون هیچ فکری گفت
: ۳ سکه.

مرد سراسیمه مبلغ را پرداخت کرد و گفت:
لطفاً سند جهنم را هم بدهید.
کشیش روی کاغذ پاره ای نوشت: سند جهنم .
مرد با خوشحالی آن را گرفت از کلیسا خارج شد.
به میدان شهر رفت و فریاد زد: من تمام جهنم رو خریدم این هم سند آن است و هیچ کس را به آن راه نمی دهم.
دیگر لازم نیست بهشت را بخرید چون من هیچ کس را داخل جهنم راه نمی دهم.
این شخص مارتین لوتر بود که با این حرکت، نه تنها ضربه ای به کسب و کار کلیسا زد، بلکه با پذیرش مشقات فراوان، خود را برای اینکه مردم را از گمراهی رها سازد، آماده کرد.

در جهان تنها یک فضیلت وجود دارد و آن آگاهی‌ است.

و تنها یک گناه و آن جهل است.