ميخواستم تصوير با تو بودن را نقاشي کنم،
ديدم فاصله بينمان در ورق جا نمي شود،
کمي نزديکتر بيا
ميخواهم با تو بودن را حس کنم

بدون قافيه ماندم، دل غزل تنگ است
چقدر شاعر اين روزها دلتنگ اســـت
مرا به خال لب دوست بازگردانـيــــــد
اگر چه بين من و او هزار فرسنگ است
.

تو کيستي که من بي تو اينگونه بي تابم
شب از هجوم خيالت نمي برد خوابم
تو چيستي ، که من از موج هر تبسم تو
بسان قايق سرگشته ، روي گردابم

تو در کدام سحر، بر کدام اسب سپيد
تو را کدام خدا ؟
تو از کدام جهاني؟
تو در کدام کرانه،تو از کدام صدف
تو در کدام چمن ،همره کدام نسيم؟
تو از کدام سبو؟

من از کجا سر راه تو آمدم ناگاه

چه کرد با من آن نگاه شيرين آه!
مدام پيش نگاهي ، مدام پيش نگاه!

کدام نشاه دويده است از تو در تن من؟
که ذره ذره وجودم تو را که ميبينند
به رقص مي آيند ، سرود مي خوانند

به من بگو که مرا از دهان شير بگير
به من بگو که برو در دهان شير بمير

بگو برو جگر کوه قاف را بشکاف
ستاره ها را از آسمان بيار به زير

تو را به هر چه تو گوئي ، به دوستي سوگند
هر آنچه خواهي از من بخواه ، صبر مخواه
تو آرزوي بلندي و دست من کوتاه

همه وجود تو مهرست و جان من محروم
چراغ چشم تو سبز است و راه من بسته است !!
فريدون مشيري

همین که بغض می شود سکوت های های من
دوباره خواب می شود پناه گریه های من
دوباره شانه های شب به من پناه می دهد
سلام میدهم به او که گشته هم صدای من
سکوت و انزوای شب به جای خواب های خوش
وقلب تب که میتپد برای انزوای من
میان دست های ما اگر نبود فاصله
نگاه مهربان شب نمی شد آشنای ما
من و شب و ستاره ها و ماه و نبض ساعتم
نشسته ایم منتظر به یاری خدای من
من و شب و ستاره ها و چشم های منتظر
که رد شود ستاره ای و بشنود دعای من
نگاه ماه در پی ات به هر کجا قدم زنان
که بی تو پادشاه غم دوباره شد گدای من
قدم بنه به خلوتم شبی و با خودت بیار
سبد سبد ز خنده های غم شکن برای من
شروع دلنشین من طلوع کن که بشکند
بلور اشک ها و خاطرات بی بهای من
بیا به وقت صبحدم طلوع با تو دیدنی ست
بیا به کوچه های شب دوباره پا به پای من
ایلناز حقوقی