همان گونه که آمدم از خیالت پاک می شوم
آرام
نرم
آهسته
بی چراغ و بی صدا
قول می دهم ذره ای صدای رفتنم آرامش سکوتت را بر هم نزند
ای کاش می فهمیدی دلم برای تمام دیدارهای پر شورمان چقدر تنگ شده اما تاب و توان انتظارت نیست
من به همان بهانه کوچک آشناییمان می روم
شاید هم تو می روی
من برای ماندن خسته ام
حجم سرد این سکوت امانم را بریده
دلم برایت تنگ می شود
ای کاش
ای کاش کسی می دانست تا کی باید دل تنگ بود
چه فرقی داره
چه فرقی داره وقتی تنها حاصل بودنمان سکوت است و سکوت
انگار
انگار که نه کسی رفته نه کسی آمده
بهار می آید چه باشم چه نباشم
اما وقتی بهار را یافتی و در شکفتن آن سر مستانه لبخند زدی به یاد بیاور که کسی مشتاق دیدن لبخند بهاریت بود و تو چه بی تفاوت دریغ کردی

خدانگهدار …